Verhalen uit de Kasjmir-vallei door Sana Altaf

Titel: Vergeten verhalen: verhalen uit de Kasjmir-vallei

Auteur: Sana Altaf

Uitgeverij: Eén punt zes technologieën

Genre: Korte verhalen

Eerste publicatie: 2022

Taal: Engels

Boeksamenvatting: Vergeten verhalen: verhalen uit de Kasjmir-vallei door Sana Altaf

Een jong meisje, dat op zoek is naar haar vermiste vader, wijdt haar hele leven aan het opsporen van hem. Het verhaal van twee vrouwen wiens sterke vriendschapsband religie overstijgt, brengt ons een minder bekende, humane kant van Kasjmir. Een ander jong meisje wordt verliefd en weeft duizend dromen, maar een schokkende gang van zaken zou haar deze dierbare liefde wel eens kunnen kosten.

Vergeten verhalen is een sombere verzameling van 11 korte verhalen, allemaal in tijden van conflict, maar elk onthullend een ander verhaal, waarbij verschillende aspecten van het leven van mensen in de vallei aan bod komen.

Verscheurd door tientallen jaren van conflict, herbergt Kasjmir verschillende onvertelde verhalen over dood, bloedvergieten, verdwijningen, verkrachting, lijden en onrecht. Maar wat te midden van al deze onrust vaak wordt vergeten, is dat dit ook verhalen over liefde, vriendschap, herinneringen en hoop kunnen zijn.

Boekrecensie: Vergeten verhalen: verhalen uit de Kasjmir-vallei door Sana Altaf

Forgotten Tales is een boeiende debuutcollectie met korte verhalen die zich afspeelt in de Kasjmir-vallei in India en onderzoekt wat het betekent om Kasjmir te zijn en wat het betekent om te leven, te overleven en te volharden na een tragedie. Met blijvend medeleven en diepgaand inzicht brengt auteur Sana Altaf de relaties van familie en gemeenschap tot leven in elf verbluffende, lichtgevende verhalen over mensen die worstelen met het verleden en uitkijken naar een onzekere toekomst. Een jong meisje dat op een missie is om haar vermiste vader te vinden, wijdt elk moment van haar leven aan de zoektocht naar hem. Een meer genuanceerd en empathisch beeld van Kasjmir wordt getoond via het verhaal van twee dames wier diepe relatie niet wordt beïnvloed door een van hun respectievelijke religies. Een jonge vrouw ontdekt liefde, maar een onverwachte opeenvolging van omstandigheden brengt haar relatie in gevaar en ze is bang de liefde te verliezen waar ze zo veel om geeft.

In een collectie die de gevolgen en voordelen van Kasjmir zijn onderzoekt, is Forgotten Tales een portret van de Indiase Kasjmir-vallei die de lezer lang zal bijblijven. Het wordt een verzameling verhalen genoemd, maar het voelde meer als een roman en de verhalen voelden aan als hoofdstukken over Kasjmir-mensen en hun familie en vrienden, alleen niet in chronologische volgorde verteld. Naast het belichten van de nuances van menselijke emoties, is de manier waarop Sana Altaf schreef vanuit een vrouwelijk oogpunt bewonderenswaardig en iets dat maar heel weinig auteurs proberen te bereiken.

Deze verhalen in “Vergeten verhalen: verhalen uit de Kashmir-vallei” bevatten een aanzienlijke hoeveelheid tragedie, maar door de geschiedenis heen hebben Kasjmier-mensen altijd met uitdagingen te maken gehad en hebben ze de wil om te volharden behouden. Deze verhalen bieden een zeer geloofwaardige weergave van echte mensen, in plaats van stereotiepe afbeeldingen, en ze stellen ons in staat om verbinding te maken met problemen in de Valley die aanzienlijk verschillen van de problemen waarmee de meesten van ons bekend zijn.

Ik geniet van de manier waarop deze verzameling korte verhalen vaak het typische lineaire coming-of-age-verhaal ‘verstoort’ en ons in plaats daarvan op zichzelf staande verhalen presenteert die inspelen op een specifieke periode of moment in het leven van een personage. Ik hou van de manier waarop ze een bijna momentopname-achtige kwaliteit kunnen bereiken, een die de emoties en ervaringen van dat specifieke moment echt in beeld brengt. Hoewel de stijl hier behoorlijk consistent is, hebben deze collecties ook de mogelijkheid om verschillende literaire apparaten te implementeren en met perspectieven te spelen.

De verhalen waren boeiend en voortgestuwd door zelfreflectie, culturele integratie en melancholische vervreemding. Sana Altaf moedigt haar lezers aan om niet alleen ‘sympathie’ te voelen voor zijn personages, maar om hen en hun respectievelijke situaties echt te benadrukken. De dialogen en de manier waarop de personages met elkaar omgingen waren opvallend realistisch en ik waardeerde hoe chaotisch en rommelig sommige van deze scènes waren. Door ons een beklijvend portret te presenteren, is de auteur in staat om de manier waarop onze erfenissen en erfenissen ons vormen te ondervragen, en de moeilijkheden om jezelf te verzoenen met een verleden dat zulke onuitwisbare sporen op je heden heeft achtergelaten. Al met al vond ik dit een zeer zelfverzekerd debuut.