
Titel: Kronieken van de verloren dochters
Auteur: Debarati Mukhopadhyay
Uitgeverij: Harper India
Genre: Historische fictie
Eerste publicatie: 2022
Taal: Engels
Boeksamenvatting: Chronicles of the Lost Daughters door Debarati Mukhopadhyay
Wanneer Bhubonmoni, een jonge weduwe, een onuitsprekelijke tragedie overkomt, moet ze haar dorp verlaten samen met haar broer Krishnoshundor en zijn familie. Verstrikt door de sluwe ondernemer Nobokishore Dutta, belanden ze in een overvol depot bij een haven, waar ze binnenkort in een schip worden gepakt dat naar Suriname vaart, waar ze als suikerrietplantageslaven zullen worden verkocht.
Maar het lot heeft andere plannen. Bhubonmoni wordt weggevoerd uit de haven en haar familie wordt opgeborgen op een geheime locatie in Calcutta. Niet te ver weg wordt een jonge rebel Shourendro meegesleept door de ideeën van de Brahmo Samaj.
Ondertussen maakt een verlegen muzikant Chondronath in Metiabruz indruk op de verbannen Nawab van Lucknow met zijn kunst. Geen van hen weet het nog, maar de sterren staan op één lijn ondanks de overweldigende kans dat ze elkaar onder merkwaardige omstandigheden ontmoeten…
De prachtig geweven roman van Debarati Mukhopadhyay, die zich afspeelt tegen de levendige achtergrond van het Bengalen van de late negentiende eeuw, brengt de glorie en de decadentie van de koloniale tijd samen. Snel en spannend, met een levendige cast van personages, waaronder historische figuren zoals Nawab Wajid Ali Shah, Rabindranath Tagore en Dr Kadambini Ganguly, Chronicles of the Lost Daughters is een onvergetelijke saga.
Boekbespreking: Chronicles of the Lost Daughters door Debarati Mukhopadhyay
Chronicles of the Lost Daughters, dat oorspronkelijk in het Bengaals werd geschreven als ‘Narach’ en sindsdien een bestseller is geworden, geeft een levendig beeld van de pracht en verdorvenheid van Bengalen aan het einde van de negentiende eeuw onder Britse koloniale overheersing. In het verhaal van deze roman verschijnen veel historische figuren, waaronder Nawab Wajid Ali Shah, Kadombini Gangopadhyay en Rabindranath Tagore. De plot begint in het jaar 1885 in Calcutta met Bhubonmoni, een jonge vrouw die onlangs haar man verloor. Bhubonmoni besluit het dorp te verlaten met haar broer Krishnoshundor en zijn familie nadat ze seksueel is misbruikt door twee mannen en een doelwit wordt voor andere roofdieren in het dorp. Het verhaal volgt Bhubonmoni’s reis naar een nieuw leven in de stad Calcutta.
Bhubonmoni’s broer, Krishnoshundor Chattopadhyay, is een goed geïnformeerde maar bescheiden en enigszins naïeve brahmaan die vertrouwt op de principes van de veda’s. Wanneer zijn zus wordt verkracht, worden hij en zijn familie, waaronder zijn zus Bhubonmoni, helaas gedwongen het dorp te ontvluchten en komen ze terecht in de handen van Nobokishore Datta, een rijke, machtige maar slinkse handelaar die voor niets zou stoppen om zijn geld terug te krijgen. meer geld in handen. Tijdens zijn bezoek aan hun dorp benaderde Nobokishore Krishnosundar met een baan waarbij een genereus salaris inbegrepen was en loze beloften deed.
Al snel bevinden ze zich in een depot dicht bij een haven, waar ze uiteindelijk op een schip naar Suriname worden gepropt. Als ze eenmaal in Suriname zijn, worden ze verkocht als slavenarbeid om daar op suikerrietplantages te werken. Bhubonmoni wordt op de laatste momenten voordat het schip vertrekt uit het depot gered door een familielid dat ook de echtgenote is van Kadombini Gangopadhyay, de eerste Indiase vrouwelijke arts. De twee dochters van Krishnoshundor hebben niet zoveel geluk.
De slavenhandelaar Nobokishore Dutta heeft drie vrouwen en twee minnaressen, maar hij heeft geen zoon kunnen verwekken. Een charlatan overtuigt hem ervan dat trouwen met een 10-jarig meisje uit de hoge kaste de enige uitweg is uit zijn hachelijke situatie. Omdat Nobokishore tot een lage kaste behoort, ontvoert hij beide dochtertjes van Krishnoshundor. Als gevolg hiervan wordt Krishnoshundor gedwongen om de gevaarlijke reis over de oceaan te maken met alleen zijn vrouw en hun zoontje.
De plot verschuift dan naar Chondronath, een jonge muzikant in een geheel nieuwe wijk van Calcutta. Hij is helemaal naar Metiabruz gereisd om zijn fortuin te creëren in deze welvarende en op plezier gerichte regio. De Metiabruz werd gesticht door Nawab Wajid Ali Shah, die vanwege de Britten uit Lucknow was gevlucht. Gedurende deze tijd ontwikkelt Chondronath gevoelens voor Moti, een prachtige zangeres. Ondanks dat Moti de dochter van de Nawab is van een van zijn minnaressen, krijgt ze geen financiële hulp en wordt ze gedwongen zich te prostitueren om de eindjes aan elkaar te knopen. Chondronath heeft het tot zijn missie gemaakt om haar te redden, ondanks het feit dat ze de minnares van Nobokishore is.
Ten slotte zien we Bhubonmoni gedijen in het medelevende huis van de Gangopadhyays. Hun residentie dient als een veilige haven voor denkers, strijders voor sociale rechtvaardigheid en activisten, zoals Shourendro, een politiek actieve student. De principes van de Brahmo Samaj hebben een sterke invloed op de jeugdige revolutionaire Shourendro. We volgen hun ongelooflijke reizen over een lange periode terwijl elk van hen worstelt voor een eigen leven, waarbij ze elkaars lot radicaal beïnvloeden en een gecompliceerde verbinding tot stand brengen die wordt bepaald door spijt, rebellie en vervreemding.
Naarmate de verhalen tot een spannende climax komen, zullen een paar personages verlies en verdriet lijden, en door deze beproevingen zullen ze de kracht ontdekken om door te gaan en een dieper begrip van wie ze zijn. Debarati Mukhopadhyay, die schrijft op het hoogtepunt van haar verhalen en creatieve vermogens, heeft een meesterwerk gemaakt dat thema’s als hoop, moed, de strijd voor vrijheid en de noodzaak om een stem in de wereld te hebben verkent. Een ander terugkerend thema zijn de metaforische vleugels die Bhubonmoni ontwikkelt terwijl ze door de ups en downs van het leven navigeert en volwassen wordt als gevolg van haar ontmoetingen met tegenspoed en verdriet. Terwijl ze opgroeit tot de machtige dame, werd ze geconfronteerd met belangrijke emotionele uitdagingen, waaronder de dood van haar echtgenoot en haar dromen, evenals een verschrikkelijke haat van de samenleving.
The Chronicles of the Lost Daughters is een verhaal dat zowel goed geschreven is als erg leuk om te lezen. Het heeft een groot aantal gedenkwaardige personages en de atmosferische aantrekkingskracht van paginadraaiers, maar het doet geen afbreuk aan de diepte ten gunste van het overdramatiseren van de angstaanjagende gebeurtenissen die de hoofdrolspelers van het verhaal overkomen. Dit is het soort boek dat je vanaf het begin geboeid houdt en volledig in beslag neemt tegen de tijd dat je de laatste pagina bereikt.
De auteur heeft geweldig werk geleverd met krachtige vrouwen die het voortouw nemen in het verhaal en wiens strijd voor bevrijding, empowerment en expressie de lezers ontroerd zal laten voelen. Dit prachtig geschreven boek is een staaltje van verhaal dat met niet-knipperende ogen kijkt naar een catastrofale wond in de geschiedenis. De uitstekende manier waarop dit verhaal is geschreven, herdenkt dit deel van de geschiedenis op zo’n manier dat veel nieuwe generaties lezers erover zullen leren.
creditSource link